MÓJ NIKIFOR

Historia niezwykłej relacji Nikifora, ulicznego malarza prymitywisty i Mariana Włosińskiego, właściciela pracowni plastycznej, który porzucił własne artystyczne ambicje, aby zaopiekować się genialnym samoukiem. Samotny, obarczony wadą wymowy Nikifor, ze światem komunikował się za pomocą malarstwa, a jego obrazy z ulic uzdrowiska w Krynicy trafiły w końcu do najważniejszych europejskich galerii sztuki, w tym do warszawskiej „Zachęty”. Nim to się jednak stało, traktowany był jako lokalny dziwak. Reżyser posłużył się dwoma ciekawymi zabiegami, pomagającymi zrozumieć fenomen Nikifora. Z jednej strony w tytułową rolę wcieliła się kobieta, Krystyna Feldman, co zaakcentowało odmienność bohatera od ogólnie przyjętych norm społecznych (kreacja ta stała się rolą życia aktorki). Po drugie, historia opowiadana jest z perspektywy Włosińskiego, który choć wiele poświęcił dla Nikifora, zarazem równie dużo mu zawdzięczał. Dzięki temu film portretuje bohatera nie tylko jako artystę, ale także jako wyjątkowego człowieka.

O reżyserze:

Krzysztof Krauze (1953-2014) ceniony polski reżyser, członek Europejskiej Akademii Filmowej, laureat głównej nagrody – „Kryształowego Globusa” – za film „Mój Nikifor” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach. Zadebiutował komedią „Nowy Jork, czwarta rano” zrealizowaną w Zespole Filmowym „TOR” kierowanym przez Krzysztofa Kieślowskiego i Krzysztofa Zanussiego. Zasłynął jednak przede wszystkim jako autor surowych dramatów psychologicznych odnoszących się do autentycznych wydarzeń. W najgłośniejszym z nich – „Długu”, powrócił do głośnej sprawy dwóch biznesmanów, którzy nie znajdując wsparcia w organach sprawiedliwości, sami postanawiają rozprawić się ze swoim prześladowcą. Drugi wyraźny nurt jego twórczości stanowią portrety artystów: malarza naiwnego Nikifora i romskiej poetki Papuszy. Filmy „Plac Zbawiciela” i „Papusza” wyreżyserował wspólnie z żoną Joanną Kos-Krauze, zmarł podczas realizacji ich trzeciego wspólnego filmu „Ptaki śpiewają w Kigali”, który na ekrany kin trafił w 2017 roku.

Najważniejsze filmy:

• 1984 „Jest”
• 1988 „Nowy Jork, czwarta rano”
• 1999 „Dług”
• 2004 „Mój Nikifor”
• 2006 „Plac Zbawiciela”
• 2013 „Papusza”

Opracował Mikołaj Góralik